مزاج های نه گانه از اصول طب سنتی ایرانی هستند که چهار تا از این نه تا،بین مردم معروف شده اند.
مزاج گرم و خشک، مزاج گرم و تر، مزاج سرد و خشک، مزاج سرد و تر.
باید توجه داشته باشید آنچه که با نام مزاج صفراوی، بلغمی، سوداوی و دموی مصطلح است در کتاب های مرجع طب سنتی جایی ندارد.
مزاج ترکیبی از گرمی با سردی، خشکی با تری است که با هم به تعادل رسیده اند.
به این ترتیب همه ما دارای درصدی از این خشکی، تری، گرمی و سردی هستیم. در واقع در مزاج ما آتش، آب، هوا و خاک به تعادل رسیده اند که خود طیفی از مزاج های مختلف را ایجاد میکند. به این ترتیب گرم و تر ها دارای طیف هستند و همه در میزان گرمی و تری مشابه نیستند. به همین شکل سرد و خشک ها هم در میزان سردی و خشکی مشابه نیستند. پس دو فردی که دارای مزاج گرم و خشک هستند باز هم با هم متفاوت هستند. تا جایی که مزاج فرد را مانند اثر انگشت وی منحصر به خودش میدانند.
حال اگر شما فردی هستید با شانه های عریض، مفاصل پهن، عضلانی، با ابروهی پر به نظر میرسد گرم و تری در شما بیشتر نمود پیدا کرده است.
اگر مفاصل ظریفی دارید، رنگ چهره تان اندک به زردی میزند، لاغر هستید و زود جوش می اورید و ساعت خواب کمتری شما را سرحال میکند، رد پای گرمی و خشکی در شما بیشتر است.
اگر لاغر هستید با رنگ پوست کمی تیره، پرمو، و بسیار منضبط و مقرراتی رد پای سردی و خشکی برجسته تر است.
و در نهایت اگر بافت چربی بیشتری دارید و کمی رنگ پریده هستید، خواب شما زیاد است و به ندرت برافروخته و عصبی میشوید و اشتهای زیادی دارید، بیشتر به نفع سردی و تری است.
توجه داشته باشید که شما با یک مزاج مشخص به دنیا میایید و از تری، خشکی، سردی و گرمی برداشت مشخصی به شکل سرشتی داشته اید ولی در گذر زمان دیگر بر آن مزاج پایه باقی نمی مانید و به تدریج تحت تاثیر محیط و نحوه زندگی، مزاج عارضی پیدا میکنید و مزاج شما دستخوش تغییر خواهد شد.


بدون دیدگاه